Pazartesi, Şubat 06, 2012

İlkokuldaki Aptal Hatıra Defterleri

Memoir.
Blog dediğimiz şey aslında bu mu? Yani düşünüyorum da; tüm bu yazdıklarımı bir insan bile merak ediyor mu? Ya da gerçekten oralarda bir yerlerde birisi tarayıcısına bu blogun adresini yazıp enter tuşuna basıyor mu? Bunu gerçekten çok merak ediyorum. Herhangi birisi dinliyor mu? Yoksa sadece öylesine konuşuyor muyum? Ne garip. Ben gerçekten okuduğumda bile okumamış gibi yapıyorum bazen insanların yazdıklarını, acaba olay hep böyle mi gerçekleşiyor? Ne saçma. Kim neden merak etsin ki bu kadar aptal şeyleri? Neden hepimiz çok şahane popüler kültür insanları gibi davranıyoruz ki? Artık hepimizin spor arabaları, çok kıyak tatil maceraları, sarışın sevgilileri, o sevgililerini aldattıkları başka sevgilileri ve hepsinden bağımsız apayrı bir sevgilileri, hepsine ek olarak bir 'soul-mate'leri, muhteşem işleri, anlatmak istedikleri filmleri, kitapları, şarkıları bok gibi daha bir sürü şeyleri var. İyi ediyoruz.
"Çok yalnızım ulaan" diye sarhoş kafasıyla avazı çıktığı kadar bağıran bir adamın tüm saflığıyla;

Yine de bazen merak ediyorum? Çok az bile olsa sikine takıp da şunu okuyunca evet lan sikime takıyorum diyen var mı?

Varsa kullandığım lisan için özür dilerim; bu seferlik "fuck, oh god, lord, gosh, shit" falan demek çok zor geldi. Midem bulandı. Hep yaptığım gibi; kustum ve bayıldım.